W ostatnich miesiącach debata o ustawie wiatrakowej nabrała tempa. Rząd kierunkowo przyjął projekt nowelizacji, który ma na celu odblokowanie rozwoju lądowych farm wiatrowych. Propozycje zmian skupiają się na likwidacji ograniczenia znanego jako zasada 10H, redukcji minimalnej odległości turbin od zabudowań oraz uproszczeniu procedur inwestycyjnych, co ma wpłynąć korzystnie na transformację energetyczną kraju.
Kluczowe zmiany w projekcie
Redukcja minimalnej odległości:
Dotychczas przepisy wymagały, aby turbiny wiatrowe były budowane w odległości 10-krotności ich wysokości (często przekraczającej 700 metrów) od zabudowań mieszkalnych. Nowy projekt ustawy przewiduje obniżenie tej wartości do 500 metrów. Taka zmiana umożliwi realizację inwestycji w obszarach, gdzie społeczności lokalne wykazują poparcie dla rozwoju odnawialnych źródeł energii.
Likwidacja zasady 10H:
Zniesienie tej zasady to jeden z najważniejszych elementów reformy. Od 2016 roku przepis ten praktycznie blokował rozwój lądowych farm wiatrowych, ograniczając możliwości inwestycyjne. Usunięcie tej bariery stwarza szansę na dynamiczny rozwój sektora oraz przyczyni się do zwiększenia udziału energii wiatrowej w krajowym miksie energetycznym.
Procedury repoweringu:
Projekt ustawy przewiduje uproszczenie procedur związanych z modernizacją istniejących farm wiatrowych. Umożliwienie szybszej wymiany starszych, mniej wydajnych turbin na nowoczesne jednostki ma na celu zwiększenie efektywności produkcji energii oraz przedłużenie żywotności inwestycji.
Wsparcie dla biometanu i nowych technologii:
Nowelizacja obejmuje również rozwiązania wspierające rozwój instalacji biometanowych, co wpisuje się w szerszą strategię dywersyfikacji źródeł energii. Wprowadzenie aukcyjnego systemu wsparcia dla instalacji o mocy powyżej 1 MW ma zachęcić inwestorów do angażowania się w projekty OZE nie tylko w sektorze wiatrowym, ale i pokrewnych technologiach.
Proces legislacyjny i kontrowersje
Projekt ustawy wiatrakowej został kierunkowo przyjęty przez Radę Ministrów, a ostateczne zatwierdzenie ma nastąpić w trybie obiegowym. Rząd zapowiedział, że dokument trafi do Sejmu przed kolejnym posiedzeniem parlamentu. W trakcie prac nad projektem pojawiły się także uwagi, m.in. ze strony prokuratury – zwrócono uwagę na konieczność uniknięcia tzw. autopoprawek, które mogłyby wpłynąć na stabilność prawną aktów legislacyjnych. Mimo że zmiany spotkały się z pozytywnym odbiorem branży odnawialnych źródeł energii, niektóre środowiska lokalne i organizacje ekologiczne wyrażają obawy o wpływ nowych przepisów na środowisko oraz bezpieczeństwo przestrzenne.
Wpływ nowelizacji na sektor energetyki wiatrowej
Nowe przepisy mają potencjał znacząco zwiększyć dynamikę inwestycji w sektorze wiatrowym. Ułatwienia administracyjne oraz obniżenie wymagań lokalizacyjnych mogą przyczynić się do:
-
Zwiększenia mocy zainstalowanej: Eksperci prognozują, że zmiana minimalnej odległości może odblokować znaczny potencjał, umożliwiając budowę nowych farm wiatrowych na większą skalę.
-
Obniżenia kosztów energii: Energia wiatrowa jest jedną z najtańszych form odnawialnych źródeł energii, a jej rozwój przyczyni się do stabilizacji i obniżenia cen prądu.
-
Wzrostu inwestycji i tworzenia miejsc pracy: Liberalizacja przepisów sprzyja inwestycjom, co przekłada się na dodatkowe wpływy do budżetów lokalnych oraz tworzenie nowych miejsc pracy.
Nowelizacja ustawy wiatrakowej to przełomowy krok, który ma na celu nie tylko zwiększenie udziału energii wiatrowej w krajowym miksie energetycznym, ale również poprawę efektywności inwestycji poprzez uproszczenie procedur administracyjnych i umożliwienie szybszego repoweringu. Chociaż projekt nadal podlega konsultacjom i ostatecznym zmianom, już teraz budzi nadzieje na dynamiczny rozwój odnawialnych źródeł energii w Polsce, co jest kluczowe dla osiągnięcia niezależności energetycznej oraz realizacji celów klimatycznych.